Στο δεύτερο έτος των μεταπτυχιακών μου σπουδών και συγκεκριμένα στο μάθημα ‘Άσκηση και υγεία’ επέλεξα να μελετήσω και να παρουσιάσω κατά πόσο είναι ευεργετική η άσκηση στη διαχείριση των συμπτωμάτων της σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) και να προσδιορίσω το είδος των ασκήσεων και η ποσότητα αυτών, που προτείνονται από τους ερευνητές.
Την συγγραφή και την παρουσίαση του παρόντος θέματος την αφιερώνω στην πολύ καλή μου φίλη Έφη, που δίνει εδώ και χρόνια τον δικό της αγώνα με την συγκεκριμένη ασθένεια.
Ξεκινώντας θα ήθελα ν’ αναφέρω πως η ΣΚΠ είναι μία από τις πιο κοινές ασθένειες του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ), η πιο συχνή νευρολογική νόσος στους νεαρούς ενήλικες και η δεύτερη αιτία αναπηρίας σε άτομα 20-40 ετών. Συμβαίνει περισσότερο στις γυναίκες παρά στους άνδρες σε μια κατά προσέγγιση αναλογία 2:1. Καθώς εξελίσσεται η νόσος προκαλείται μια ποικιλία από νευροπαθολογικές αλλαγές στο ΚΝΣ όπως κόπωση, κατάθλιψη, απώλεια των νοητικών λειτουργιών, απώλεια άλλων λειτουργιών του σώματος π.χ. μυϊκή αδυναμία, διαταραχές στο βάδισμα, ανισορροπία κ.ά.
Αερόβιες Ασκήσεις
Από τους πίνακες της παρουσίασης (περίπου 240 έρευνες) φαίνονται ξεκάθαρα οι ευεργετικές επιδράσεις της αερόβιας άσκησης στις λειτουργίες του σώματος, όπως κούραση, κατάθλιψη, αεροβική ικανότητα, μυική δύναμη, βάδισμα, ισορροπία.
Ασκήσεις Αντιστάσεως
Η άσκηση αντίστασης είναι γνωστό ότι ενισχύει τη μυϊκή δύναμη σε υγιείς ανθρώπους. Σε ασθενείς με ΣΚΠ έχει ευεργετικά αποτελέσματα στην ταχύτητα βαδίσματος, στην ενίσχυση της αντοχής, στο ανέβασμα σκαλοπατιών και σημαντικές βελτιώσεις στο βάδισμα.
Συνδυασμός Ασκήσεων
Μόνο λίγοι συγγραφείς εξέτασαν την επίδραση της συνδυασμένης προπόνησης με ασκήσεις αντίστασης και αντοχής σε ασθενείς με ΣΚΠ. Μικρές βελτιώσεις τόσο σε μυϊκή δύναμη όσο και στην ταχύτητα βαδίσματος έχουν περιγραφεί.
Συμπερασματικά
Όσον αφορά τις συστάσεις που έχω προσθέσει στην παρουσίαση, να διευκρινίσω ότι αυτές οι συστάσεις ως επί το πλείστον αντιπροσωπεύουν τις προσωπικές εμπειρίες που αποκτήθηκαν από τους συγγραφείς/ ερευνητές κατά τη διάρκεια της μελέτης και δεν υποστηρίζονται πάντοτε από υψηλού επιπέδου κλινικές δοκιμές.
Τέλος, τα στοιχεία από την αναθεώρηση μου, επισημαίνoυν τη σημαντικότητα για τις παρεμβάσεις μέσω της άσκησης, η οποία είναι ευεργετική στη διαχείριση της κόπωσης στη ΣΚΠ. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι η άσκηση έχει θετική επίδραση στην ισορροπία, την κινητικότητα, τη μυϊκή αδυναμία, την κατάθλιψη και την κόπωση. Επομένως, άτομα με ΣΚΠ πρέπει να ενθαρρύνονται να συμμετέχουν τακτικά σε ασκήσεις αντοχής και/ ή ασκήσεις αντίστασης χαμηλής έως μέτριας έντασης. Παράλληλα, είναι χρήσιμο κατά τη δημιουργία προγραμμάτων άσκησης γι’ αυτόν τον πληθυσμό, οι υπεύθυνοι ν’ ακούσουν και να κατανοήσουν πραγματικά τις ανάγκες τους και να δημιουργηθούν προγράμματα άσκησης που να είναι διασκεδαστικά και ενδιαφέροντα για να τους υποκινούν να συμμετέχουν!
Δείτε ολόκληρη την παρουσίαση εδώ.
