Σύμφωνα με μελέτες σε παιδιά προσχολικής ηλικίας, οι διατροφικές τους συνήθειες χαρακτηρίζονται, ανάμεσα σε άλλα, από αυξημένη κατανάλωση γλυκών, ακόμη και εν απουσία πείνας, καθώς και από συνεχώς αυξανόμενες μερίδες γευμάτων.
Ομάδα μελετητών από την Αμερική διεξήγαγε τυχαιοποιημένη, διασταυρούμενη μελέτη προκειμένου να διερευνήσει την μεμονωμένη, αλλά και την συνολική επίδραση της ώρας σερβιρίσματος γλυκού και του μεγέθους της μερίδας του κυρίως πιάτου, στην ενεργειακή πρόσληψη μεσημεριανού γεύματος σε παιδιά ηλικίας 2 έως 5 ετών.
Πώς σχεδιάστηκε η έρευνα;
Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 23 παιδιά (17 αγόρια και 6 κορίτσια), συγκεκριμένου κέντρου φροντίδας παιδιών, τα οποία δεν παρουσίαζαν περιορισμούς σε τρόφιμα, τροφικές αλλεργίες ή πεπτικά νοσήματα. Στα παιδιά σερβιρίστηκαν 4 διαφορετικά σχήματα μεσημεριανού: σερβίρισμα του γλυκού ταυτόχρονα με την κλασσική μερίδα γεύματος (ψάρι ή μακαρόνια), σερβίρισμα γλυκού μετά την κλασσική μερίδα γεύματος, σερβίρισμα γλυκού ταυτόχρονα με την αυξημένη μερίδα γεύματος (50% μεγαλύτερη μερίδα) και σερβίρισμα γλυκού μετά την αυξημένη μερίδα γεύματος.
Η μελέτη διήρκησε 12 εβδομάδες (4 εβδομάδες «εξοικείωσης» και 8 εβδομάδες παρέμβασης) και όλα τα παιδιά εκτέθηκαν σε κάθε σχήμα μεσημεριανού 4 φορές. Τα γεύματα που επιλέχθησαν ήταν αγαπητά στα παιδιά. Το μεσημεριανό με την αυξημένη μερίδα ήταν παρόμοιο οπτικά με την κλασσική μερίδα. Τα δεδομένα που αναλύθηκαν αφορούσαν τις 8 εβδομάδες παρέμβασης.
Που καταλήγει η έρευνα;
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα όταν το γλυκό σερβιρίστηκε μετά το κυρίως πιάτο, η μέση ενεργειακή πρόσληψη από το κυρίως πιάτο, το γλυκό και ολόκληρο το γεύμα αυξήθηκε κατά 14% (p<0,04), 7% (p=0,05) και 9% (p<0,01), αντίστοιχα. Η ώρα σερβιρίσματος του γλυκού επηρέασε την συνολική ενεργειακή κατανάλωση ανεξάρτητα από την ποσότητα του μεσημεριανού γεύματος (p<0,05). Η ποσότητα του μεσημεριανού γεύματος δεν επηρέασε την ενεργειακή πρόσληψη σε κανένα επίπεδο (p>0,05).
Από τα παραπάνω συμπεραίνεται ότι το σερβίρισμα του γλυκού ταυτόχρονα με το κυρίως πιάτο μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της ενεργειακής πρόσληψης του γεύματος σε παιδιά προσχολικής ηλικίας
Ποιοι είναι οι περιορισμοί;
Βασικοί περιορισμοί της μελέτης είναι το μικρό μέγεθος δείγματος, καθώς και ότι τα παιδιά ήταν όλα από το ίδιο κέντρο, με αποτέλεσμα τα συμπεράσματα να μην μπορούν να γενικευθούν. Επιπλέον, η τυχαιοποίηση πραγματοποιήθηκε σε επίπεδο τάξης και όχι παιδιού, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να εντοπιστούν διακυμάνσεις σε ατομικό επίπεδο. Επιπλέον δεν έχουμε σαφή εικόνα αν οι θερμίδες που παρέμειναν ίδιες προέρχονται ενδεχομένως από περισσότερο γλυκό εις βάρος του κυρίως πιάτου. Αν και η μείωση της ενεργειακής πρόσληψης είναι ιδιαίτερα σημαντική σε μια εποχή που το ποσοστό των παχύσαρκων παιδιών αυξάνεται, η χρήση του γλυκού για αυτόν τον σκοπό ίσως δεν είναι η ιδανική. Παρόλα αυτά θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στα παιδιά που επιθυμούν να τρώνε γλυκό σε τακτική βάση. Τα αποτελέσματα αναμένεται να επιβεβαιωθούν από περαιτέρω μελέτες με μεγαλύτερη διάρκεια, ιδανικότερο δείγμα και μεγαλύτερη ποικιλία στα γεύματα.
