Βασικός διατροφικός στόχος των αθλητών είναι να εξασφαλίσουν αυξημένη ενεργειακή πρόσληψη και να καλύψουν τις ανάγκες τους σε θρεπτικά συστατικά.
Σκοπός της μελέτης ήταν να προσδιορίσει τις συνήθειες των υψηλά προπονημένων Λιθουανών αθλητών αντοχής, σε σχέση με τον τύπο του αθλήματος, το φύλο και την ηλικία, προκειμένου να πετύχουν τους στόχους τους.
Πώς σχεδιάστηκε η μελέτη;
Στη μελέτη συμμετείχαν 146 υψηλού επιπέδου αθλητές αντοχής από τη Λιθουανία κατά το χρονικό διάστημα 2009-2012. Η μέση ηλικία των αθλητών ήταν 17.7±2.9 ετών και η προπονητική κατάσταση ανερχόταν σε 7.32 ± 3.4 έτη. Το 74% ήταν άντρες (n = 108) και το 26% γυναίκες (n = 38). Έγινε ανάλυση των διατροφικών συνηθειών με τη χρήση ανάκλησης του προηγούμενου 24ώρου, κατά την περίοδο προετοιμασίας πριν από αγώνα. Εκτιμήθηκε η μέση καθημερινή διατροφική πρόσληψη και έγινε χημική και ενεργειακή ανάλυση με βάση τα δεδομένα αυτά. Υπολογίσθηκαν ο βασικός μεταβολικός ρυθμός, οι ενεργειακές ημερήσιες δαπάνες και η ενεργειακή κατανάλωση κατά την άσκηση για όλους και έγινε καταγραφή 24ωρης φυσικής δραστηριότητας για την ημέρα της διατροφικής ανάκλησης και υπολογίσθηκε η ενεργειακή δαπάνη για τις διάφορες δραστηριότητες με τη χρήση των ΜΕΤ.
Τι έδειξαν τα αποτελέσματα;
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, το 77.4% των αθλητών δεν κάλυπτε πλήρως τις ανάγκες τους σε ενέργεια. Το 80.8% χρησιμοποιούσε μικρότερες ποσότητες υδατανθράκων από τις συνιστώμενες και περισσότερο από το 70% περισσότερο λίπος, και συγκεκριμένα κορεσμένα λιπαρά και χοληστερόλη. Όσον αφορά τον τύπο του αθλήματος, οι ποδηλάτες κατανάλωναν πιο συχνά τους απαραίτητους υδατάνθρακες σε σχέση με τους κωπηλάτες και τους δρομείς μεγάλων αποστάσεων (p=0.035), λιγότερο λίπος (p<0.0001) και ανεπαρκή πολυακόρεστα (p=0.004) και ω-6 λιπαρά (p= 0.01).
Οι γυναίκες σε σχέση με τους άντρες πιο συχνά κατανάλωναν λιγότερο από το συνιστώμενο σε βιταμίνες και μικροθρεπτικά συστατικά (συμπλεγμα Β, φολικό, κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, μαγγάνιο, χαλκό και ψευδάργυρο, p<0.00001). Οι πιο μεγάλοι αθλητές ήταν πιο πιθανό από τους νέους να καταναλώσουν λιγότερο από το συνιστώμενο Β1 και φολικό οξύ. (p<0.0001), ενώ οι πιο μικροί λιγότερο για Β2, φώσφορο και μαγνήσιο (p<0.01).
Ποιο είναι το συμπέρασμα για τον επαγγελματία διαιτολόγο;
Από τα αποτελέσματα φαίνεται ότι η διατροφή υψηλού επιπέδου αθλητών αντοχής πιθανό να είναι ανεπαρκής και να χρήζει καθοδήγησης από έναν ειδικό. Να σημειωθεί ότι στη συγκεκριμένη μελέτη, η διατροφική ανάλυση στηρίχθηκε σε 1 μόνο ανάκληση 24ώρου, κάτι που αποτελεί βασικό μειονέκτημα για τα συμπεράσματα. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση είναι βασική η διατροφική εκπαίδευση των αθλητών, ώστε να μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους ώστε να ανταπεξέλθουν καλύτερα στα αγωνίσματα, να έχουν καλύτερη σωματική προσαρμογή και να μην παρουσιάσουν ελλείψεις θρεπτικών συστατικών.
