Στις μέρες μας, όταν η απασχόληση και οι αμοιβές μειώνονται ενώ τα έξοδα αυξάνονται, δυσχεραίνεται η παραμονή ενός παλαιότερου επαγγελματία στο χώρο και η καθιέρωση ενός νέου. Γι' αυτό συχνά, οι επαγγελματίες επιλέγουν να συνεργάζονται. Εξάλλου, η συνεργασία, εκτός από την κατανομή των εξόδων συμβάλλει και στην ανταλλαγή εμπειριών.
Μεταξύ άλλων και ο κλάδος των διαιτολόγων-διατροφολόγων έχει υποστεί μεγάλο πλήγμα, καθώς κάποιος, ιεραρχώντας τις ανάγκες του ιδίου και της οικογένειάς του, τοποθετεί ένα πρόγραμμα διατροφής στο τέλος της λίστας, συχνά εις βάρος της υγείας του.
Ποιές μορφές συνεργασίας θα μπορούσε να επιλέξει ο επαγγελματίας διαιτολόγος-διατροφολόγος ώστε και να έχει τη δυνατότητα "να στέκεται" στον επαγγελματικό του χώρο και να παρέχει προσιτές υπηρεσίες;
Συστέγαση
Από τη μια το κόστος μίσθωσης και εξοπλισμού του χώρου, τα λειτουργικά έξοδα, οι λογαριασμοί τηλεφωνίας, Δ.Ε.Κ.Ο. κτλ., από την άλλη η αστάθεια του ελεύθερου επαγγέλματος σε μια δύσκολη οικονομική περίοδο, κάνουν τον νέο επαγγελματία να διστάζει απέναντι στο άνοιγμα ενός αυτόνομου γραφείου. Μια λύση μπορεί να είναι η συστέγαση.
Η συστέγαση μπορεί να γίνει είτε με προφορική είτε με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των ενδιαφερομένων. Η διαφορά είναι ότι η έγγραφη συμφωνία ορίζει με σαφή τρόπο το πλαίσιο συνεργασίας, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των συμβαλλομένων και έχει ισχυρότερη αποδεικτική δύναμη σε περίπτωση διαφωνιών. Το περιεχόμενο της συμφωνίας μπορεί να καθοριστεί ελεύθερα από τα μέρη της, αρκεί τα όσα προβλέπονται να μην αντίκεινται στον νόμο, στις αρχές των χρηστών ηθών και της καλή πίστης και να μην είναι καταχρηστικά. Για παράδειγμα, παράνομος θα ήταν ο όρος, ότι ο ένας εκ των επαγγελματιών θα επιτρέπεται να δέχεται πελάτες αποκλειστικά συγκεκριμένης ηλικιακής ομάδας.
Εταιρεία
Άλλος τρόπος συνεργασίας μεταξύ επαγγελματιών είναι η δημιουργία εταιρείας. Οι επαγγελματίες επιλέγουν τη μορφή της εταιρείας ανάλογα με το κόστος λειτουργίας, τα κέρδη, το φορολογικό πλαίσιο και τις δεσμεύσεις. Ας δούμε τα συνηθέστερα είδη εταιρειών, εξαιρουμένων των ανωνύμων εταιρειών και των εταιρειών περιορισμένης ευθύνης, όπου τα οικονομικά μεγέθη είναι πολύ μεγάλα:
- Ομόρρυθμη εταιρεία: Αποτελείται από τουλάχιστον δύο άτομα, που συμμετέχουν στη διοίκηση της εταιρείας και συμβάλλουν προσωπικά για την επίτευξη του εταιρικού σκοπού. Θετικά: Τα έξοδα σύστασης και λειτουργίας είναι χαμηλά και δεν απαιτείται ελάχιστο εταιρικό κεφάλαιο. Αρνητικά: Όλοι οι εταίροι ευθύνονται απεριόριστα και με την προσωπική τους περιουσία για χρέη της εταιρείας.
- Ετερρόρυθμη εταιρεία: Αποτελείται από τουλάχιστον ένα ομόρρυθμο και ένα ετερόρρυθμο μέλος. Τα ομόρρυθμα μέλη ευθύνονται με την προσωπική τους περιουσία για τα χρέη της εταιρείας και συμμετέχουν στη διαχείριση και εκπροσώπησή της. Αντιθέτως, η ευθύνη των ετερόρρυθμων μελών περιορίζεται στο ποσό συμμετοχής τους, δεν έχουν όμως δικαίωμα διαχείρισης και εκπροσώπησης της εταιρείας.
- Ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρεία: Νέα μορφή εταιρείας, που θεσπίστηκε με τον Ν.4072/2012, αποτελούμενη από ένα ή περισσότερα μέλη, με ελάχιστο κεφάλαιο συμμετοχής 1,00 ευρώ. Η εισφορά των εταίρων στην Ι.Κ.Ε. γίνεται είτε σε χρήμα είτε σε είδος (π.χ. προσφορά εργασίας), ενώ η ευθύνη τους περιορίζεται στο ποσό της εισφοράς τους στο κεφάλαιο.
«Στη δουλειά επιτυγχάνεις καλύτερα μόνος σου» έλεγαν οι παλιοί. Ωστόσο σήμερα, που τα δεδομένα και στον επαγγελματικό χώρο έχουν αλλάξει, μια συνεργασία φαντάζει πιο ελκυστική από ποτέ.
