Η ανάγκη εκτίμησης του Βασικού Μεταβολικού Ρυθμού (BMR) με χαμηλό κόστος και όσο το δυνατόν μικρότερη παρέμβαση στις καθημερινές δραστηριότητες του ατόμου οδήγησε στη δημιουργία της εξίσωσης Harris-Benedict, της πρώτης του είδους της, που χρησιμοποιεί μεταβλητές όπως το βάρος, το ύψος και η ηλικία του ατόμου. Καθώς όμως οι συνθήκες μέτρησης κατά τη δημιουργία της εξίσωσης αυτής δεν ήταν αυστηρές, στην πραγματικότητα υπολογίζει το Μεταβολικό Ρυθμό Ηρεμίας (RMR), που είναι ελαφρώς υψηλότερος του BMR.
Αρχική Εξίσωση (1919)
- Άντρες: RMR (kcal/ημέρα) = 66 + (13.7 x Β) + (5 x Υ) – (6.8 x Η)
- Γυναίκες: RMR (kcal/ημέρα) = 655 + (9.6 x B) + (1.85 x Y) – (4.7 x H)
όπου Β=Βάρος σε kg, Y=Ύψος σε cm, H=Ηλικία σε χρόνια
Αναθεωρημένη Εξίσωση (1984)
- Άντρες: RMR (kcal/ημέρα) = 88 + (13.4 x Β) + (4.8 x Υ) – (5. 7 x Η)
- Γυναίκες: RMR (kcal/ημέρα) = 448 + (9.2 x B) + (3.1 x Y) – (4.3 x H)
όπου Β=Βάρος σε kg, Y=Ύψος σε cm, H=Ηλικία σε χρόνια
Σε παχύσαρκα άτομα, η εκτίμηση του RMR πρέπει να γίνεται με τη χρήση του διορθωμένου σωματικού βάρους. Το διορθωμένο σωματικό βάρος βασίζεται στην παραδοχή ότι «το 25% του υπερβάλλοντος σωματικού βάρους είναι μεταβολικά ενεργός μυϊκός ιστός, ενώ το υπόλοιπο 75% είναι μεταβολικά αδρανής λιπώδης ιστός» και μέσω της διόρθωσης αυτής περιορίζεται η υπερεκτίμηση του RMR με τη χρήση του παρόντος βάρους και η υποεκτίμηση του RMR με τη χρήση του ιδανικού βάρους.
Πως υπολογίζεται το διορθωμένο σωματικό βάρος;
Διορθωμένο Βάρος = Ιδανικό + (Παρόν - Ιδανικό)/4 , όπου το Ιδανικό βάρος βάσει της εξίσωσης Hamwi είναι:
- Άντρες: 48 kg για ύψος μέχρι 1,52 m & 1,06 kg για κάθε cm πάνω από 1,52 m
- Γυναίκες: 45,2 kg για ύψος μέχρι 1,52 m & 0,89 kg για κάθε cm πάνω από 1,52 m
Ιστορία
Η εξίσωση αυτή δημοσιεύτηκε το 1919 μετά από μια σειρά μελετών των Αμερικανών ερευνητών Harris και Benedict που διεξήχθησαν κατά την περίοδο 1907-1917, στην οποία συμμετείχαν 136 λευκοί άνδρες φυσιολογικού βάρους (ηλικίας 16-63 ετών), 103 γυναίκες λευκές γυναίκες φυσιολογικού βάρους (ηλικίας 15-74 ετών) και 94 νεογέννητα βρέφη. Το 1984 αναθεωρήθηκε από τους ερευνητές Roza και Shizgal με στόχο την αύξηση της προβλεπτικής της ικανότητας.
Πως αξιολογείται: Η εξίσωση αυτή είναι η παλαιότερη που υπάρχει και έχει ελεγχθεί ως προς την ικανότητα πρόβλεψης του μεταβολικού ρυθμού ηρεμίας σε εύρη βάρους 25-124,9 kg, σε εύρη ύψους 151-200 cm και σε ηλικιακό εύρος 21-70 ετών. Έχει χρησιμοποιηθεί επίσης και για την εκτίμηση ενεργειακών αναγκών σε παθολογικές καταστάσεις πολλαπλασιάζοντας με τον αντίστοιχο παράγοντα στρες (1,2-1,8 ανάλογα με τη βαρύτητα και της φύσης της νόσου). Η συγκεκριμένη εξίσωση δεν έχει μελετηθεί στο βαθμό που απαιτείται σε ηλικιωμένα άτομα, στα οποία φαίνεται ότι μάλλον υποεκτιμά το RMR (τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες). Η αρχική μορφή της, επίσης, τείνει να υπερεκτιμά γενικά το RMR σε ποσοστό έως και 42%. Η αναθεωρημένη μορφή της φαίνεται ότι εκτιμά το RMR με ακρίβεια ± 14% σε άτομα που βρίσκονται σε καλά επίπεδα θρέψης, κάτι που δεν ισχύει στις περιπτώσεις ατόμων με υποθρεψία.
Χρησιμότητα
Η εξίσωση Harris-Benedict μπορεί να χρησιμοποιείται κυρίως σε νεαρά ενήλικα άτομα (<65 ετών) φυσιολογικού σωματικού βάρους και σε κλινικές-παθολογικές καταστάσεις χρησιμοποιώντας τον κατάλληλο παράγοντα στρες.
