Νέα - Ειδήσεις

Δελφίνια-γιατροί στον διαβήτη

08 Οκτωβρίου 2012
11409 Προβολές
2 λεπτά να διαβαστεί
Δελφίνια-γιατροί στον διαβήτη

Εκτός από τον άνθρωπο, τα δελφίνια είναι τα μόνα θηλαστικά που παρουσιάζουν μια φυσική μορφή διαβήτη τύπου 2. Η ανακάλυψη αυτή αναμένεται να ρίξει φως και να ανοίξει τον δρόμο για τη θεραπεία μιας ασθένειας που ευθύνεται για έναν στους είκοσι θανάτους.

Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τα ρινοδέλφινα μπορεί να παρουσιάσουν μειωμένη έκκριση ινσουλίνης, όπως συμβαίνει με τον ανθρώπινο διαβήτη. Αντίθετα από τους ανθρώπους, όμως, ο οργανισμός των θηλαστικών της θάλασσας ρυθμίζει τις ποσότητες της ινσουλίνης που εκκρίνει, με αποτέλεσμα η μείωση της ορμόνης να μην είναι υπό φυσιολογικές συνθήκες επιζήμια.

Τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι τα δελφίνια μπορούν να αποτελέσουν ένα αξιόπιστο μοντέλο στην προσπάθεια εξεύρεσης νέων θεραπειών και αντιμετώπισης του διαβήτη τύπου 2.

Εάν οι ερευνητές μπορέσουν να μάθουν με ποιον τρόπο ελέγχουν τα δελφίνια τις ποσότητες ινσουλίνης που εκκρίνουν πριν γίνει επιβλαβής η μείωση της ορμόνης, θα γίνει πιθανότατα δυνατή η ανάπτυξη μιας θεραπείας.

«Τα ρινοδέλφινα είναι ένα σημαντικό φυσικό μοντέλο για μια ασθένεια που ευθύνεται για το 5% των θανάτων παγκοσμίως», είπε η Στέφανι Βεν-Γουότσον, επιδημιολόγος κτηνίατρος και επικεφαλής της έρευνας, σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Σαν Ντιέγκο. «Ελπίζουμε ότι αυτή η ανακάλυψη μπορεί να οδηγήσει σε νέους τρόπους πρόληψης και θεραπείας για τον διαβήτη», πρόσθεσε.

Όχι σαν πειραματόζωα

Η Αμερικανίδα ερευνήτρια έδωσε έμφαση στο γεγονός ότι το εύρημα της ομάδας της δεν σημαίνει πως τα δελφίνια θα χρησιμοποιηθούν ως πειραματόζωα. Όπως είπε, μελέτες του γενετικού τους κώδικα και της φυσιολογίας τους, που βασίζονται σε δείγματα από το αίμα και τα ούρα τους, μπορούν να δώσουν ικανοποιητικές ενδείξεις για τη βιολογία του διαβήτη.

Σύμφωνα με τους «Τάιμς», η απρόσμενη ανακάλυψη προέκυψε από μία μελέτη περισσότερων από 1.000 δειγμάτων αίματος, τα οποία ελήφθησαν από 52 δελφίνια. Όταν τα θηλαστικά αυτά μένουν νηστικά όλη τη νύχτα, το σάκχαρο στο αίμα τους παραμένει σε υψηλά επίπεδα και η χημική σύσταση του αίματός τους αλλάζει με παρόμοιους τρόπους που παρατηρούνται στους ανθρώπους που πάσχουν από διαβήτη. Αντίθετα όμως από τους ανθρώπους, το αίμα τους επανέρχεται στη φυσιολογική κατάσταση όταν τρέφονται.

Η δρ Βεν-Γουότσον υποστηρίζει ότι αυτός ο ελεγχόμενος διαβήτης είναι ευεργετικός για τα δελφίνια. Η δίαιτά τους από ψάρια είναι πλούσια σε πρωτεΐνες και φτωχή σε σάκχαρο. Συχνά, διανύουν μεγάλες περιόδους χωρίς να τρέφονται και αυτό παρά το γεγονός ότι έχουν μεγάλους εγκεφάλους με υψηλές απαιτήσεις σε ενέργεια. Κρατώντας την έκκριση ινσουλίνης σε χαμηλά επίπεδα τις περιόδους της νηστείας, τροφοδοτούν τον εγκέφαλό τους με σάκχαρο. Όταν θα τραφούν, οι μειωμένες ποσότητες ινσουλίνης σταματούν να προκαλούν βλάβη στην υγεία τους.

Κανένα άλλο ζώο δεν έχει παρόμοιο διαβήτη με τον άνθρωπο

Η επιστημονική ομάδα της Στέφανι Βεν-Γουότσον ανακάλυψε επίσης ότι τα δελφίνια που παρουσιάζουν υψηλή ποσότητα σιδήρου έχουν και υψηλότερα επίπεδα ινσουλίνης. Ο συνδυασμός αυτός απαντάται και στον ανθρώπινο διαβήτη. Αντίθετα, κάποιες μορφές διαβήτη που εμφανίζουν τα τρωκτικά, οι γάτες, οι χοίροι και κάποια πρωτεύοντα, δεν έχουν καμία ομοιότητα με την ασθένεια από την οποία προσβάλλεται ο άνθρωπος. Ο Μαρκ Σίμοντς πάντως, επικεφαλής της Διεθνούς Εταιρείας Διατήρησης Φαλαινών και Δελφινιών, διατύπωσε ορισμένες ενστάσεις ηθικής φύσεως όσον αφορά τη χρησιμοποίηση των δελφινιών για την αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 2. «Τα δελφίνια είναι έξυπνα ζώα. Στρεσάρονται εύκολα και υποφέρουν όταν απομακρύνονται από το φυσικό τους περιβάλλον», τόνισε.

Με μια ματιά

  • Ο διαβήτης τύπου 2 χαρακτηρίζεται από μειωμένη έκκριση ινσουλίνης, μιας ορμόνης που ελέγχει το σάκχαρο στο αίμα.
  •  Συνδέεται με την παχυσαρκία, αλλά και γενετική προδιάθεση, ενώ συνήθως προσβάλλει άτομα άνω των 40 ετών. Η ασθένεια προκαλεί αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, επιφέροντας σταδιακή βλάβη στα αιμοφόρα αγγεία και τα νεύρα.
  •  Άλλες επιπλοκές περιλαμβάνουν καρδιαγγειακές παθήσεις και κακή κυκλοφορία του αίματος, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε ακρωτηριασμό των άκρων.
  • Δεν υπάρχει θεραπεία, αλλά η εξέλιξη της ασθένειας μπορεί να ελεγχθεί με σωστή διατροφή, άσκηση, απώλεια βάρους και φαρμακευτική αγωγή.

Πηγή: qualitynet.gr