Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια μεταβολική ασθένεια η οποία χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης. Οι αιτίες για τις οποίες συμβαίνει αυτό είναι δύο. Είτε είναι αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης της ινσουλίνης, είτε τα κύτταρα του σώματός μας εμφανίζουν ελαττωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη. Η κυριότερη αιτία ανάπτυξης διαβήτη τύπου ΙΙ είναι κυρίως η παχυσαρκία, η ηλικία και το οικογενειακό ιστορικό.
Ποια είναι η αντιμετώπιση του διαβήτη;
Μερικές από τις πρώτες συστάσεις για την αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου ΙΙ είναι η αλλαγή του τρόπου ζωής του ασθενούς με στόχο την απώλεια βάρους, την αύξηση της σωματικής άσκησης και την υγιεινή διατροφή. Εάν κριθεί απαραίτητο, χρησιμοποιούνται και αντιδιαβητικά φάρμακα. Σε περίπτωση που η θεραπεία αποτύχει, κρίνεται σκόπιμη η χορήγηση ινσουλίνης για τον έλεγχο και αυτών των ασθενών. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια ανακαλύπτονται όλο και περισσότερα προϊόντα τα οποία από διάφορες μελέτες φαίνεται ότι βοηθούν στη μείωση του διαβήτη. Μερικά από αυτά είναι το σκόρδο, η κανέλα, το ξίδι και το α-λιποϊκό οξύ.
Ποιος ο ρόλος του α-λιποϊκού οξέος;
Το άλφα λιποϊκό οξύ είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό που παίζει πολλούς ρόλους στη βιολογία και την υγεία του ανθρώπου, καθώς είναι ιδιαίτερα απαραίτητο για την παραγωγή ενέργειας. Στα τρόφιμα, μπορούμε να το βρούμε σε μικρές ποσότητες στο κόκκινο κρέας (κυρίως στα νεφρά, στο συκώτι και στην καρδιά), στο μπρόκολο, στο σπανάκι και στη μαγιά μπίρας.
Το άλφα λιποϊκό οξύ δρα ως συμπαράγοντας στην γλυκόλυση και τον κύκλο του Krebs. Επίσης, το α-λιποϊκό οξύ, δύναται να συμμετέχει στην αναγέννηση ενδογενών αντιοξειδωτικών, όπως η βιταμίνη C και Ε και η γλουταθειονίνη και ως εκ τούτου συμβάλλει στην άμβλυνση των επιβλαβών επιδράσεων των ελεύθερων ριζών. Πέρα από την συμβολή του στην ανακύκλωση των βιταμινών C και Ε, προστατεύει τα καροτενοειδή, αποτοξινώνει από τα βαρέα μέταλλα, όπως ο υδράργυρος και το κάδμιο και συμμετέχει και σε άλλες σημαντικές προστατευτικές ενζυματικές διαδικασίες του κυτταρικού μεταβολισμού.
Συμπληρώματα α-λιποϊκού οξέος
Πολλές είναι οι έρευνες που υποστηρίζουν ότι τα συμπληρώματα λιποϊκού οξέος μπορούν να μειώσουν μερικές από τις μακροχρόνιες επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ, όπως οι καρδιαγγειακές παθήσεις. Άλλες έρευνες, το χρησιμοποίησαν για τη θεραπεία ασθενειών του ήπατος, όπως η ηπατίτιδα καθώς και για τη δηλητηρίαση από το μανιτάρι Amanita. Ωστόσο, υπάρχουν πολυάριθμες μελέτες που έχουν δείξει ότι ασθενείς με διαβήτη τύπου ΙΙ, στους οποίους χορηγήθηκαν συμπληρώματα άλφα λιποϊκού οξέος, παρατηρήθηκε βελτίωση στην λειτουργία της ινσουλίνης και συνεπώς μείωση στα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα. Ωστόσο, βρέθηκε ότι και η παρεντερική χορήγηση α- λιποϊκού οξέος για μικρή διάρκεια, αυξάνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Επίσης, παρουσιάστηκε βελτίωση στους πόνους των νεύρων και στα μουδιάσματα που σχετίζονται με τον διαβήτη. Μάλιστα, μερικοί ερευνητές έχουν μελετήσει τα πιθανά οφέλη του άλφα λιποϊκού οξέος και για άλλες διαταραχές του νευρικού συστήματος, όπως ο ισχιακός πόνος.
Τι έδειξαν οι μελέτες;
Σε μια πολυκεντρική πιλοτική μελέτη που έλαβε χώρα το 1998 στην Γερμανία, προσπάθησαν να εξετάσουν αν η από του στόματος θεραπεία με χορήγηση α-λιποϊκού οξέος βελτιώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Τα εβδομήντα εννέα άτομα, με διαβήτη τύπου ΙΙ που έλαβαν μέρος στην έρευνα τυχαιοποιήθηκαν σε τέσσερις ομάδες που λάμβαναν δια του στόματος α-λιποϊκό οξύ για τέσσερις εβδομάδες.
Η μία ομάδα (n=19) λάμβανε εικονικό φάρμακο, στην δεύτερη ομάδα (n=19) τους χορηγήθηκε α- λιποϊκό οξύ 600 mg άπαξ ημερησίως, στην τρίτη ομάδα (n=18) τους χορηγήθηκε α- λιποϊκό οξύ 600 mg, δύο φορές την ημέρα και στην τέταρτη ομάδα (n =18) τους χορηγήθηκε α- λιποϊκό οξύ 600 mg, τρεις φορές την ημέρα. Και οι τέσσερις ομάδες ήταν συγκρίσιμες και είχαν τον ίδιο βαθμό ευαισθησίας στην ινσουλίνη και υπεργλυκαιμία κατά την έναρξη. Σε σύγκριση με τους ασθενείς που λάμβαναν το εικονικό φάρμακο, οι τρεις ομάδες που λάμβαναν α-λιποϊκό οξύ παρατηρήθηκε ότι παρουσίασαν σημαντική βελτίωση της ινσουλίνης μετά τη θεραπεία με α- λιποϊκό οξύ.
Συμπερασματικά
Υπάρχουν αρκετές μελέτες που υποστηρίζουν την βοήθεια του λιποϊκού οξέος στην ρύθμιση του διαβήτη τύπου ΙΙ. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι βασικό ρόλο στην ρύθμιση του διαβήτη παίζει η σωστή διατροφή και η αυξημένη φυσική δραστηριότητα και η απώλεια του υπερβάλλοντος βάρους.
